Mijn naam is Marc Bout, ik ben 56 jaar oud en kom uit Apeldoorn. Sinds mijn 17e ben ik enorm gepassioneerd door volksdansen, een liefde die ik van mijn ouders en zusje heb overgenomen. Dans is voor mij altijd een manier geweest om verhalen te vertellen en cultuur levend te houden.

Ik heb dans gestudeerd aan de dansacademie in Tilburg, waar ik me heb gespecialiseerd in dansexpressie en folkloredans. Tijdens mijn opleiding leerde ik niet alleen de technische kant van het dansen, maar ook het belang van de cultuur en de verhalen die achter elke dansstijl schuilgaan.

Mijn dansreis is sterk beïnvloed door mentoren als Andre van der Plas bij Phoenix en Gert- Jan van Ammerkate op de dansacademie. Zij hebben me geholpen de technische kant van het dansen onder de knie te krijgen, maar vooral geleerd wat dansgevoel is, het moment waarop je je helemaal in de muziek en beweging kunt verliezen. Het is het gevoel van vrijheid en ontspanning wanneer je gewoon danst, zonder erover na te denken. Het is de manier waarop je lichaam reageert op de muziek en emoties, en het plezier dat je voelt door gewoon in het moment te zijn. Dit is voor mij de essentie van dans. De manier waarop dans je lichaam, je emoties en je ziel tot leven brengt. Dankzij hen ben ik mijn liefde voor folklore gaan verdiepen.

Een belangrijke mijlpaal in mijn leven was mijn reis naar Hongarije, waar ik een jaar doorbracht om de Hongaarse volksdansen echt goed te leren kennen. Ik kreeg daar de kans om mee te dansen met het staatsensemble van Hongarije in Boedapest onder leiding van Timár Sándor, wat mijn passie voor volksdansen nog verder versterkte. Bij terugkomst uit Hongarije heb ik een Hongaars dansprogramma gemaakt, gebaseerd op Nederlandse instuif-dansen. Sinds 1996 ben ik artistiek leider van Dansensemble Phoenix, een rol die ik met veel plezier vervul.

Wat ik zo mooi vind aan volksdansen, is de manier waarop het mensen met elkaar verbindt. Vooral in de Hongaarse dansstijl zie je de kleine, maar betekenisvolle nuances die een dans echt speciaal maken. Wanneer je echt samen danst, voel je je als paar één. Dit is iets wat ik ook ervaar wanneer ik met mijn vrouw Sacha dans – het is een bijzonder gevoel van verbinding, dat je niet zomaar krijgt, maar waar je echt samen aan moet werken.

De voorstelling Balsem voor de ziel gaat precies over deze verbinding. Of je nu danst, zingt, handwerkt, muziek maakt of kookt, alles wat je in de folklore doet is balsemend voor de ziel. Het is deze kracht die ik graag wil overbrengen – zowel naar de dansers van het Balsamo Ensemble als naar het publiek dat de voorstelling komt zien.

Met al mijn ervaring en passie voor volksdansen kijk ik ernaar uit om samen met het Balsamo Ensemble deze reis te maken en de mooie tradities van de volksdans te delen met anderen.